به گزارش مركز املاك به نقل از وزارت راه و شهرسازی، داود كشاورزیان در همایش دوام حفاظ های بتنی، علت بخش زیادی از مشكلات را پایین بودن قیمت سوخت عنوان نمود و اظهار داشت: تولید هر تن سیمان در كشور، حدود ۳۰ دلار هزینه در بردارد و این در شرایطی است كه تولیدكنندگان برای فروش آن، به قیمت ۲۵ دلار تلاش و به آن افتخار می كنند. از طرفی برای تخریب محیط زیست، هزینه ای پرداخت نمی شود و همینطور ساختار و بنگاه اقتصادی به گونه ای است كه از زمان ورود ساخت حفاظ های بتنی در داخل كشور روند ساخت به صورت اوستاكاری پیش رفته است و این روش ساختاری اجازه نمی دهد كه روش دیگری مورداستفاده قرار گیرد.
وی اضافه كرد: هم اكنون هركسی به خود اجازه می دهد كه حفاظ بتنی تولید كند و با عنایت به كوچك بودن مقیاس های تولیدی، انجام كارهای تحقیقاتی برای آن ها توجیه ندارد و همان یافته های خویش را تولید می كند.
رئیس سازمان راهداری و حمل ونقل جاده ای تاكید كرد: برای اصلاح رفتار موجود، باید سه مشكل مطرح شده اصلاح شود، به طوری كه تخریب محیط زیست باید هزینه داشته باشد؛ زیرا به علت برداشت بی رویه از پایین دست رودخانه ها، اغلب سازه های بتنی با تهدید روبرو شده اند و در زمان وقوع سیل، شاهد تخریب این سازه ها هستیم. همینطور باید ساختار اقتصادی پل ها اصلاح شود.
وی تصریح كرد: باآنكه ۱۷ شركت در ارزیابی اولیه موردقبول واقع شده اند و ۳ شركت موفق به دریافت گواهینامه شده اند، اما پیشنهاد می گردد كه اصراری نباید باشد كه حتماً تمام كسانی مشتاق به فعالیت در این زمینه هستند، از جانب سازمان ها و دستگاه های دولتی مورد كمك واقع شوند.
معاون وزیر راه و شهرسازی در قالب سفارش مدیریتی خود به مركز تحقیقات راه، مسكن و شهرسازی اظهار داشت: پیشنهاد عرضه خدمات مشاوره از جانب این مركز به تولیدكنندگان حفاظ های بتنی را منتفی كنید. زیرا امكان تولید روابط ناسالم در قالب آن بین مشاور و شركت تولیدكننده حفاظ وجود دارد. پس بهتر است كه تمامی روابط در بیرون و با استفاده از شركت های مشاور خصوصی شكل بگیرد و در زمان دریافت گواهینامه فنی امتحان پس دهد و اصراری هم بر قبولی ۱۰۰ درصدی تمام این ۱۷ شركت نداشته باشیم. بلكه باید استاندارد به صورت تدریجی سخت تر شود تا سطح استاندارد تولیدات افزایش یابد.
كشاورزیان خاطرنشان كرد: واحدهای تولیدی به اندازه كافی وجود دارد و تا زمانی كه واحدی نوآوری و كار جدیدی برای عرضه نداشته باشد نیازی به حضور واحد تولیدی جدید وجود ندارد. همینطور با عنایت به قیمت حمل باید پراكندگی قابل قبولی در سطح كشور داشته باشیم تا شاهد حمل این محصول در فواصل طولانی مانند شرق به غرب و شمال به جنوب كشور نباشیم. نیوجرسی محصول قابل صادرات هم نیستند؛ ازاین رو باید اصلاح ساختاری تولید و مقیاس تولید در بنگاه اقتصادی رعایت و حداقل تولید آن مشخص شود.
وی با اشاره به سیاست سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای در این خصوص اظهار داشت: سیاست ما توجه به كیفیت محصول است و خوشبختانه گام های مثبتی در این زمینه طی سه سال اخیر برداشته و دریكی از موارد بخش نامه ای صادر شده است كه بر مبنای آن نیوجرسای باید از واحد تولیدی دارای مجوز ساخت این محصول خریداری شود و پیمانكار پروژه راهسازی دیگر اجازه ساخت نیوجرسی ندارد و واحد تولیدی باید دارای آزمایشگاه ویژه برای آزمایش محصول خود باشد. گام های زیادی برداشته شده كه باید دست به دست هم بدهیم.
رئیس سازمان راهداری و حمل ونقل جاده ای با تاكید بر مساله كیفیت در ساخت حفاظ های بتنی اظهار داشت: شاهد هستیم كه بعضی از نیوجرسی ها ۴ سال بعد از نصب دچار تخریب یا كچلی شده و سیمای جاده را از زیبایی ساقط كرده اند و جابجایی این احجام چند تنی با مشكلاتی روبرو است و هزینه های زیادی در بردارد. همینطور برای جلوگیری از تخریب بر اثر بارش برف و سرما باید كار مطالعاتی انجام شود و سازمان راهداری آمادگی خویش را برای انجام آن اعلام می كند تا حفاظ های تولیدی دارای دوام طولانی بیش از ۱۰ ها سال برسد زیرا ضرورتی ندارد وقتی یك سازه بتنی ۱۰ ها سال عمر می كند عمر یك نیوجرسی به ۱۵ سال معطوف شود.
معاون وزیر اه و شهرسازی با اشاره به اینكه «سیاست سازمان راهداری استفاده از حفاظ های بتنی به جای حفاظ های فلزی است» اظهار داشت: ۱۹ هزار كیلومتر از طریق های كشور نیازمند حفاظ بتنی است.
كشاورزیان در ادامه پیشنهاد كرد كه دولت یارانه حامل های انرژی برای تولید سیمان را حذف كند و در این باره اظهار داشت: در حالی كه قیمت جهانی حامل های انرژی گاز و برق حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ تومان است، قیمت آن در داخل كشور بر مبنای واحد محاسبه آن بین ۷۰ تا ۸۰ تومان است، از این رو همواره چندین میلیون تن كلینكر در سطح كارخناجات تولید كننده سیمان و جود دارد و به قیمت پایین تر از قیمت تمام شده صادر می گردد. بنابر این در صورت واقعی شدن قیمت سیمان، قیمت هر تن از ۱۰۰ هزار تومان با احتساب قیمت روز دلار به حدود ۴۰۰ هزار تومان عرضه خواهد شد و مصرف سیمان واقعی می گردد. زیرا تولید بیش از مصرف توجیه ندارد و قیمت حمل آن هم قابل توجه است. كه بر این اساس توزیع سیمان تولید شده نباید از ۲۵۰ كیلومتر تجاوز كند.
وی در انتها تصریح كرد: بارها به وزارت صنعت، معدن و تجارت پیشنهاد كرده ام كه میزان تولید سیمان كاهش یابد. زیرا هم اكنون ظرفیت هیچ یك از واحد های تولیدی به طور كامل ۱۰۰ درصد نیست. در صورت واقعی شدن تولید و مصرف سیمان كار تحقیقاتی مفهوم پیدا می كند.